ประวัติพังงา

พังงา เป็นจังหวัดที่มีภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นป่าเขา มีพื้นที่ 4,170.895 ตารางกิโลเมตร อยู่ห่างจากกรุงเทพฯ ประมาณ 788 กิโลเมตร ชื่อของจังหวัดพังงานั้นเดิมน่าจะเรียกว่า “เมืองภูงา” ตามชื่อเขางา หรือเขาพังงา ซึ่งอยู่ในตัวเมืองพังงาในปัจจุบัน เมื่อตั้งเมืองขึ้นจึงเรียกกันว่า “เมืองภูงา” เมืองภูงานี้อาจจะตั้งชื่อให้คล้องจองเป็นคู่กับเมืองภูเก็ตมาแต่เดิมก็ได้ แต่เหตุที่เมืองภูงากลายเป็นเมืองพังงานั้น สันนิษฐานว่าน่าจะมาจากเมืองภูงาเป็นเมืองที่มีแร่อุดมสมบูรณ์จึงมีฝรั่งมา ติดต่อซื้อขายแร่ดีบุกกันมาก และฝรั่งเหล่านี้คงจะออกเสียงเมืองภูงาเป็นเมือง “พังงา” เพราะแต่เดิมฝรั่งเขียนเมืองภูงาว่า PHUNGA หรือ PUNGA ซึ่งอาจอ่านว่า ภูงา หรือจะอ่านว่า พังงา หรือ พังกา ก็ได้

ประวัติศาสตร์เมืองพังงา

       จากพงศาวดารปรากฏว่าก่อนสมัยกรุงรัตนโกสินทร์นั้น เมืองพังงาเป็นเมืองแขวงขึ้นอยู่กับเมืองตะกั่วป่า จนกระทั่งถึงสมัยรัชกาลที่ 1 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์จึงได้ยกฐานะขึ้นเป็นเมืองเทียบเท่าเมืองตะกั่วป่า เมืองตะกั่วทุ่ง และโอนเมืองจากฝ่ายกรมท่ามาขึ้นเป็นฝ่ายกลาโหมตั้งแต่นั้นมา ต่อมาสมัยรัชกาลที่ 3 ทรงมีพระราชดำริที่จะปรับปรุงบูรณะหัวเมืองชายฝั่งตะวันตกที่ถูกพม่าตี จึงได้แต่งตั้งข้าราชการมาเป็นเจ้าเมือง และให้ขึ้นตรงต่อกรุงเทพฯ โดยแต่งตั้งให้พระยาบริรักษ์ภูธร (แสง ณ นคร) เป็นเจ้าเมืองพังงาคนแรกในปี 2383 ต่อมาเมืองตะกั่วทุ่งถูกยุบเป็นอำเภอขึ้นกับเมืองพังงา ครั้นถึงสมัยรัชกาลที่ 7 เกิดภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ ที่ประชุมเทศาภิบาลมณฑลภูเก็ตจึงมีมติให้ยุบเมืองตะกั่วป่าขึ้นกับจังหวัด พังงาด้วย ตั้งแต่ พ.ศ. 2474 เป็นต้นมา แรกเริ่มที่ตั้งเป็นเมืองนั้นสถานที่ราชการอยู่ที่บ้านชายค่าย ต่อมา พ.ศ. 2473 จึงได้มาสร้างศาลากลางจังหวัดขึ้นที่บ้านท้ายช้าง ครั้น พ.ศ. 2515 จึงได้สร้างศาลากลางหลังใหม่ขึ้นบริเวณหน้าถ้ำพุงช้างจนถึงปัจจุบัน

จังหวัดพังงาแบ่งการปกครองออกเป็น 8 อำเภอ คือ อำเภอเมือง อำเภอคุระบุรี อำเภอทับปุด อำเภอกะปง อำเภอตะกั่วทุ่ง อำเภอตะกั่วป่า อำเภอท้ายเหมือง และอำเภอเกาะยาว  

เกี่ยวกับพังงา

คำขวัญประจำจังหวัดพังงา
          
แร่หมื่นล้าน    บ้านกลางน้ำ    ถ้ำงามตา    ภูผาแปลก   แมกไม้จำปูน   บริบูรณ์ด้วยทรัพยากร

ความหมาย

          แร่หมื่นล้าน หมายถึงแร่ดีบุกซึ่งทำรายได้ให้จังหวัดพังงามากที่สุดมาแล้ว
          บ้านกลางน้ำ หมายถึงหมู่บ้านเกาะปันหยี ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่ตั้งอยู่กลางทะเลในอ่าวพังงา
          ถ้ำงามตา   หมายถึง   ถ้ำต่าง  ๆ  ในจังหวัดพังงาโดยเฉพาะในอ่าวพังงา  ซึ่งมีมากมาย  ภายในถ้ำมีหินงอกหินย้อยสวยงามมาก
          ภูผาแปลก หมายถึงภูเขาที่มีลักษณะแปลกเป็นลักษณะของภูเขาพิงกัน
          แมกไม้จำปูน หมายถึงดอกจำปูนซึ่งเป็นดอกไม้ประจำจังหวัดพังงา
          บริบูรณ์ด้วยทรัพยากร    หมายถึง    ความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรธรรมชาติที่มีในจังหวัดพังงา

ตราประจำจังหวัด

รูปเขาตะปู  รูปเรือขุดแร่  และรูปเขาช้างอยู่ด้านหลัง 

รูปเขาช้าง     หมายถึง

สัญลักษณ์ภูเขาสูงรูปช้าง ซึ่งอยู่หลังศาลากลางจังหวัดพังงา ประวัติศาสตร์กล่าวว่า  ในพ.ศ. 2532  พม่ายกกองทัพมาตีหัวเมืองฝ่ายใต้ (ตะกั่วป่า ตะกั่วทุ่ง ถลาง) ราษฎร์บางส่วนที่ไม่มีอาวุธและกำลังจะต่อสู้ต้องอพยพไปหลบภัยอยู่ในบริเวณ ลุ่มแม่น้ำพังงา ซึ่งมีภูเขาล้อมรอบ และตั้งหลักแหล่งอยู่ตรงนั้นตลอดมา

รูปเรือขุดแร่   หมายถึง

สัญลักษณ์การประกอบอาชีพในอดีตของจังหวัดพังงาที่มีอาชีพหลัก ทางด้านการทำเหมืองแร่ดีบุก สามารถผลิตแร่ดีบุกได้เป็นอันดับหนึ่ง  ของประเทศและเป็นที่ยอมรับกันว่าในอดีตนั้นเศรษฐกิจและอาชีพของจังหวัดพังงา ขึ้นอยู่กับแร่เป็นสำคัญ

รูปเขาตะปู   หมายถึง

สัญลักษณ์ทางด้านการท่องเที่ยวของจังหวัดพังงา

ต้นไม้ประจำจังหวัด

ชื่ออื่น จะไคหอม  จะไคต้น  จวงหอม  พลูต้นขา

แผนที่

แหลมนกออก

แหลมนกออก เป็น หาดทรายประกอบด้วยโขดหิน และก้อนหินหลากสีสวยงาม สามารถเล่นน้ำได้นอกจากนี้บริเวณโดยรอบเกาะยาวยังมีเกาะเล็ก ๆ ที่มีหาดทรายขาวสะอาด และมีทิวทัศน์งดงาม เช่น เกาะไข่นอก เกาะไข่ใน เกาะมดตะนอย และเกาะห้อง (อยู่ในเขตจังหวัดกระบี่)

แหลมนกออก ตั้งอยู่ที่เกาะยาวใหญ่ เป็นอ่าวที่ธรรมชาติสวยงามมีหาดทรายที่มีโขดหินและก้อนหินหลากสีสวยงาม สามารถเล่นน้ำได้นอกจากนี้สภาพป่ารอบแหลม ส่วนใหญ่จะแวดล้อมไปด้วยธรรมชาติที่อุดมณ์สมบูรณ์ และมีพรรณไม้ ต้นไม้ต่างๆที่ค่อนข้างแปลกตา ถือว่าเป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับเป็นที่พักผ่อนอย่างมาก

แหลมนกออก อยู่ที่หมู่ 2 ต.พรุใน ทางเข้าเป็นซอยบ้านนาคลอง (ซอยเล็กๆ ระหว่างโรงเรียนบ้านพรุใน) ใช้เวลาขับรถเข้าไปประมาณ 20 นาที เห็นจะได้ เส้นทางเป็นลูกรัง บางช่วงเป็นทาง

ลาดชันต้องระวังหน่อยครับ ติดกับทะเลฝั่ง จ.กระบี่ครับ ซึ่งสภาพแวดล้อม ทิวทัศน์จะเหมือนหาดท่าแค หมู่ 1 ต.พรุใน

แหลมปะการัง

แหลมปะการัง อยู่ระหว่างเส้นทางตะกั่วป่า-เขาหลัก จากตัวเมืองตะกั่วป่าเลี้ยวขวา กิโลเมตรที่ 78–79 เข้าไปอีก 5 กิโลเมตร เป็นหาดทรายที่มีซากปะการังเขากวางหักอยู่เต็มหาด เล่นน้ำได้ บรรยากาศ ร่มรื่นด้วยแนวสน ช่วงเย็นๆ เหมาะที่จะนั่งชมพระอาทิตย์ตก และใกล้ๆ แหลมปะการังยังมีที่พักสวยๆ บรรยากาศดี ๆ ให้นักท่องเที่ยวได้เลือกพักผ่อนอีกด้วย ชายหาดกว้างที่เกลื่อนกลาดไปด้วยซากปะการังชนิดต่างๆ ที่ถูกน้ำทะเลซัดขึ้นมาไว้บนพื้นทราย เป็นที่จอดเรือของชาวประมงท้องถิ่น มีแนวปะการังน้ำตื้นพ้นน้ำให้เห็นเป็นแนว จึงได้ชื่อว่าแหลมปะการัง บรรยากาศร่มรื่นด้วยแนวสนทะเล หาดทรายเล่นน้ำได้ และยังเป็นที่ชมพระอาทิตย์ตกที่สวยงามอีกแห่งหนึ่ง

บ่อน้ำพุร้อนบ้านบ่อดาล

น้ำพุร้อน บ้านบ่อดาน เป็นของเอกชน รอบบริเวณจัดเป็นสวนสวยงามร่มรื่น มีน้ำแร่อุ่น ๆ ไหลวนเวียนอยู่ในสระ เหมาะสำหรับการแช่เพื่อการพักผ่อนคลายความเครียด บรรเทาอาการปวดข้อ กระดูก เหน็บชา ตลอดจนบำรุงผิวพรรณ และเส้นผม

ตั้งอยู่ที่ตำบลท่านา อยู่ห่างจากตัวอำเภอกะปง 8 กม. มีน้ำแร่ไหลผ่านซอกชั้นหินต่างๆ ตามหุบเขา ทางอำเภอได้จัดบ่อกักน้ำแร่ไว้ น้ำแร่มีอุณหภูมิประมาณ 65 องศาเซลเซียส

บ่อน้ำพุร้อน บ้านบ่อดาน อยู่ตำบลบ่อดาน ห่างจากตัวเมืองพังงา 43 กิโลเมตร ตามเส้นทางพังงา -โคกกลอย เมื่อถึงสี่แยกโคกกลอย ขับตรงไปประมาณ 2 กิโลเมตร จะเห็นป้ายบ่อน้ำพุร้อนให้เลี้ยวขวาเข้าไปอีก 3 กิโลเมตร น้ำพุร้อน บ้านบ่อดาน เป็นของเอกชน รอบบริเวณจัดเป็นสวนสวยงามร่มรื่น มีน้ำแร่อุ่น ๆ ไหลวนเวียนอยู่ในสระเหมาะสำหรับการแช่เพื่อการพักผ่อนคลายความเครียด บรรเทาอาการปวดข้อ กระดูก เหน็บชา ตลอดจนบำรุงผิวพรรณ และเส้นผม เปิดบริการทุกวัน ตั้งแต่เวลา 06.00–21.00 น. อัตราค่าบริการ ชาวไทย 10 บาท ชาวต่างชาติ 20 บาท 

น้ำตกเต่าทอง

น้ำตกเต่าทอง อยู่ในเขตตำบลบ่อแสนห่างจากที่ว่าการอำเภอประมาณ 9 กิโลเมตรครับ การเดินทางต้องใช้เส้นทาง สายเดียวกับทางไปวนอุทยานสระนางมโนห์รา เลยไปถึงหมู่ที่ 3 ตำบลบ่อแสน จะมีทางลูกรังแยกเข้า น้ำตกอีก 11 กิโลเมตร

สถานที่ตั้ง อยู่หมู่ที่ 3 ตำบลบ่อแสน ห่างจากตัวเมืองพังงา 19 กิโลเมตร อยู่ก่อนถึงอำเภอทับปุด 8 กิโลเมตร